аел
- Ыңгырчакның һәм иярнең ат корсагы астыннан алып эләктерә торган каеш бавы, киндер тасмасы
- Аяк киемендә: каешны беркетеп куя торган җайланма; прәшкә
АЕЛ [аºй ы̌л] «пряжка; подпруга» > мар. (Саваткова: 7) айыл, чув., мар. ойыл > уйыл id. ай- «аеру-җыю» тамырыннан, к. ЭСТЯ I: 114–115; Федотов II: 270.
Чит тел эквиваленты
үзгәртү
|
TT: Cyrillic inflective qirek.
|
Килеш |
Берлек сан |
Күплек сан
|
Баш килеш |
аел |
аеллар
|
Иялек килеше |
аелның |
аелларның
|
Юнәлеш килеше |
аелга |
аелларга
|
Төшем килеше |
аелны |
аелларны
|
Чыгыш килеше |
аелдан |
аеллардан
|
Урын-вакыт килеше |
аелда |
аелларда
|